فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 5، شماره 4، زمستان 91 ، شماره پی در پی 18

ساختار حکایات مربوط به امامان معصوم (ع) در کیمیای سعادت با محوریت شخصیت

صفحه (0 - 0)
بتول مهدوی،حسین کهنسال فخرداودی،سمیه شجاع تقی آباد
تاریخ دریافت مقاله :
تاریخ پذیرش قطعی مقاله :

چکیده
اساس کار غزّالی در کیمیای سعادت به عنوان اثری تعلیمی عرفانی بیان نکات اخلاقی و الهی با بهره and not;گیری از حکایت است و هدف نویسنده از ذکر حکایت نه القای لذت از طریق داستانپردازی بلکه تنها بهانه and not;ای برای بیان مؤثر پیام و درونمایه مورد نظر به بهترین و ساده-ترین وجه است. به همین دلیل مؤلف به روشی موجز و مختصر از ظرفیتها و عناصر داستان بهره برده and not;است. از آنجا که شخصیت امامان معصوم(ع) تاریخی و واقعی هستند، در نتیجه شخصیت پردازی غزّالی از آنها بیش از آنکه زاییده ذهن او باشد بر اساس واقعیت است. در حقیقت کار وی جستجو در احادیث و روایات و سپس گزینش و پردازش آنها به صورت حکایت بوده and not;است. سوالی که در اینجا مطرح میگردد این است که: در حکایات مربوط به امامان معصوم که بخش مهمی از داستانهای کیمیا را تشکیل میدهد، چه میزان عناصر و ساختار داستانی امروزی دیده میشود و شگردهای غزّالی در شخصیت پردازی تا چه اندازه به شیوه نویسندگان روزگار ماست؟

کلمات کلیدی
غزّالی , کیمیای سعادت , امامان معصوم(ع) , عناصر داستان , شخصیت پردازی , شخصیت